Rysunki- czy naprawdę coś znaczą?

                         

Arteterapia- sposób intepretowania zachowań dziecka, a także jego prac plastycznych jako formę wyrazu. Można wyróżnić analizę treściową-  uchwycenie specyfiki treści (dzięki czemu można zorientować się co powoduje w dziecku lęk), analia formalna- kolorystyka, dynamika, ekspresja, staranność.

Istnieją znaki i elementy charakterystyczne dla prac plastycznych dziecka, które służyć mogą pomocą w interpretacji tych wypowiedzi.

1. Kolory preferowane przez dziecko
   1. Szary, różne odcienie szarości - lęk, niepokój, niepewność.
   2. Czarny - poczucie zagrożenia, tłumiona agresja.
   3. Jasne, czyste barwy - pogoda, poczucie bezpieczeństwa. 
   4. Dominujące plamy czerwieni, oranżu, żółci - wysoki poziom agresji, niepokój.
   5. Jasne, ledwo widoczne kolory - próba ukrycia swych prawdziwych przeżyć.
   6. Ciemne kolory - oznaka depresji. 
2. Sposób rysowania - cechy graficzne
   1. Silne, mocne, gwałtowne linie - ekstrawertyzm, pewność siebie, nadpobudliwość ruchowa.
   2. Słabe, drżące, ledwo widoczne, niewyraźne linie - introwertyzm, poczucie niepewności, nieśmiałość, lęk, zahamowanie.
   3. Zarysowanie wcześniej stworzonego rysunku - poczucie niskiej wartości, brak pewności siebie, tendencje depresyjne.
   4. Niski poziom staranności - silne napięcia psychiczne.
   5. Wysoki poziom staranności - dobre przystawanie, wielostronny rozwój.
3. Powtarzające się znaki emocjonalne
   1. Ziemia, silnie zaznaczone podłoże - potrzeba oparcia, poczucie zagrożenia.
   2. Dom, nieproporcjonalnie duży - konflikt w rodzinie, brak poczucia bezpieczeństwa w domu rodzinnym.
   3. Wiatr - niepokój, potrzeba stałości otoczenia.
   4. Nawracające elementy, często geometryczne - stany lękowe.
4. Usytuowanie elementu najistotniejszego w wykonywanej pracy (cechy te dotyczą przede wszystkim postaci ludzkiej)
   1. Centralne - spokój wewnętrzny, poczucie bezpieczeństwa.
   2. Górne, powyżej środka - tendencje ucieczkowe, izolacyjne.
   3. Dolne, poniżej środka - tendencje depresyjne, poczucie zagrożenia.
5. Postać ludzka
   1. Bardzo mała - introwertyzm, nieprzystosowanie społeczne.
   2. Bardzo duża - ekspansywność, nadmierna aspiracja.
   3. Zaczernianie pustych pól - niepokój; twarzy - poważnie zaburzony, negatywny wizerunku siebie; rąk - przejaw agresji.
   4. Brak dłoni - zakłopotanie, poczucie nieprzystosowania.
   5. Brak rąk - poczucie winy z powodu odczuwanej wrogości lub seksualności, nieprzystosowanie, bezradność; założone na piersiach - wrogość, podejrzliwość; trzymane za plecami - niechęć do kontaktów interpersonalnych; zawieszone ramiona - brak przystosowania.
   6. Wyszczerzone zęby - agresywność słowna, niedojrzałość.
   7. Bliskie osoby (rodzina) stojące daleko od siebie, niedotykające się - konflikt rodzinny, osłabione więzi w rodzinie.

 

^{źródła:  http://www.sp15.tarnow.pl/pliki/ref9.htm}